Daarnaast inspireren Eckart Tolle, Mooji, Rupert Spira me zeer, en luister ik graag naar hun lessen.

Ik ben alle leraren en trainers, en hun wijsheidstraditie, ontzettend dankbaar voor wat ik van hen heb kunnen leren. Toch bleef ik, zoals je kunt zien, door de alle jaren heen, diep verbonden met de Tibetaans Boeddhistische wijsheidstraditie.

De liefde voor elk mens en elk wezen, blijft in deze traditie altijd als een paal boven water staan, ongeacht of iemand nu ondergedompeld is in, en handelt vanuit zijn/haar verwarde en schadelijke patronen, of dat iemand volledig wakker, liefdevol en ruim is.
Ook het feit dat het Tibetaans boeddhisme ons uitnodigt om, zonder aannames of dogma’s, diep door te dringen tot de essentie van wie wij ten diepste zijn spreekt mij persoonlijk zeer aan.  Alles kan worden onderzocht, met in het achterhoofd het advies van de Siddharta Gautama, de oorspronkelijke Boeddha: ‘neem niks zomaar aan, onderzoek het zelf, en pas als het voor jou klopt, doe er dan iets mee’.

Als laatste; de Tibetaans boeddhistische traditie wordt gekenmerkt door een duizend jaar oude ‘levende overdrachtslijnen’, waarin de kennis steeds wordt overgedragen van leraar op leerling. Deze leerling groeit onder de begeleiding van zijn leraren weer uit tot leraar. Van een leraar wordt telkens weer verwacht dat hij de eeuwenoude wijsheid vertaalt naar de tijd waarin hij of zij leeft, waarbij de essentie wordt overgedragen, en culturele gebruiken worden gezien voor wat ze zijn. Dit alles geeft deze wijsheidstraditie een diepte en een frisheid die mij goed doet.